இலங்கை இன்று ஒரு முடிவில்லா மாற்றப் பாதையில் பயணிக்கிறது. கடந்த வாரத்தில் மட்டும் பல முன்னணி விடயங்கள் நம் நாடு எவ்வாறான குழப்ப நிலைக்குள் சிக்கிக்கொண்டிருக்கிறது என்பதை வெளிப்படுத்துகின்றன.
சீனாவின் சைனோபெக் நிறுவனம் ஹம்பாந்தோட்டாவில் நிறுவ உள்ள 3.7 பில்லியன் டொலர் எண்ணெய் சுத்திகரிப்பு திட்டம் தற்போது நின்று போயிருக்கிறது.
அதற்குக் காரணம்—விலைவாசியில் அல்ல, வர்த்தக உள்நோக்கங்களில் ஏற்பட்ட முரண்பாடுகள். வெளிநாட்டு முதலீட்டாளர்களிடம் நம் அரசு காட்டும் இருமுனை நடத்தை, நம் தேசிய நலன்களுக்கே முடிச்சுப்போடுகிறது. ஏ
ற்றுமதிக்கு முன்னுரிமை தர வேண்டிய இடத்தில், உள்ளூர் சந்தையை எவ்வாறு பகிர வேண்டும் என்பது பற்றிய குழப்பம்—ஒரு நல்ல முதலீட்டையும் தடைசெய்கிறது.
இதே வேளையில், கல்வித் துறையில் ‘மாற்றம்’ என்ற பெயரில் புதிய திட்டம் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
2026ஆம் ஆண்டு முதல் வகுப்பு மற்றும் ஆறாம் வகுப்பில் புதிய பாடத்திட்டங்கள் அமலாகும்.
ஆனால் இந்த மாற்றங்கள் எவ்வாறு மாணவனின் வாழ்வை மாற்றும்? ஆசிரியர்களுக்குப் பயிற்சி கிடைக்குமா? மாற்றங்களை நிறைவேற்றும் பணியமைப்புகள் உறுதியானதா?—என்ற கேள்விகள் பதிலின்றி உள்ளன. மாற்றத்தைப்பற்றி பேசுவதிலும் விழிப்புணர்வுப் பணி நடத்துவதிலும் முனைவோம்; ஆனால் நிச்சயமான செயல்திட்டமும், திட்டபூர்வமான நடத்தைதான் இன்றைய தேவை.
இன்று நாம் நுண்ணறிவுடனும், தொடரும் கவனத்துடனும் இந்த ஒவ்வொரு ‘மாற்றங்களையும்’ கண்காணிக்க வேண்டும். ஏனெனில், மாற்றம் பேசப்படும் இடத்தில் செயலற்ற தன்மை நடக்கிறது என்றால், அது மாறுபட்ட பெயரிலான பழைய ஆட்சி மட்டுமே!
